Naar Sankt Gallen
Dat 4 landen met 2 munteenheden tot verwarring kan leiden, bleek vroeg deze morgen.
Linda wachtte buiten bij de fietsen terwijl ik in een Oostenrijkse Konditorei belegde bagels ging kopen.
Nog niet helemaal uitgeslapen zeker, want ik wil betalen met Zwitsers kleingeld.
"Wir nehmen kein Müntzen" zegt de jongedame achter de toog.
Ik vraag nog even waarom niet, maar mijn Zwitserse frank valt niet.
Ook bij het zien van de redelijke prijs voor een broodje viel mijn Zwitserse frank niet. Voor die prijs heb je immers nauwelijks wat kruimels in Zwitserland.
Ik haal een briefje van 10 Zwitserse frank boven en krijg wisselgeld in Euro. Wat ik dan weer niet zie zitten.
Dus werd de transactie geannuleerd en betaalde ik gewoon zoals thuis in Euro.
We moesten een aantal caches links of eerder rechts laten liggen omdat ze langs de overkant van het water verstopt waren. En zo kwamen we uiteindelijk op een schooldomein terecht voor 'No stupid students'.
Een cache gemaakt naar aanleiding van een GWP (Sonderwoche) die zwischen Reben und Veloständer verstopt was.
Wij hadden onze fiets in 1 van de fietsenstallingen geparkeerd en zagen zowat overal rondom ons fietsenstallingen. Gelukkig hadden we Reben opgezocht, en toen werd het een fluitje van een cent.
Net voor we de cache spotten, spotten we ook nog iets anders : een reuzegrote levensechte Zeppelin.
Onze volgende bestemming was Altstätten waar we op zoek moesten naar het tandradstation en niet naar het gewone Bahnhof.
Een paar keer vragen en we arriveren ruim op tijd om met de fiets een hoogteverschil van 500 meter te overwinnen zonder ook maar 1 keer te schakelen of te trappen.
Tijd genoeg om te genieten van een potje yoghourt.
Het genieten vertaalt zich in een yoghourtschoonheidsbehandeling als het potje uit mijn handen glijdt, bij mijn vangpoging barst en de yoghourt in mijn haar, op mijn shirt en op mijn short belandt.
Gelukkig bieden de damestoiletten uitkomst. Even uit de kleren, spoelbeurtje, kleren drogen in de zon (shirt aan, short over de bank) en wat overgebleven is in het gescheurde potje lekker opeten.
Nog tijdens dit eerste incident komen Dian en Johan aangefietst, breed zwaaiend.
Even later staat het perron vol met Radweg-Reisengasten mét fiets.
De aanhangwagen voor de fietsen blijkt spiksplinternieuw te zijn, met een vernuftig systeem om de fietsen op de aanhanger omhoog te brengen en ook nog veilig te stallen tijdens de rit.
Onze Brits-Australische medereiziger gaat nog even iets checken en moet er dan een sprintje uitpersen om nog tijdig op de trein te springen.
Van Gais gaat het naar Appenzell en keren we een stukje terug om naar Stein te klimmen.
En klimmen is het, kilometers lang.
We bezoeken er de Schaukäserei waar Appenzeller gemaakt wordt en waar je het hele proces kan volgen.
Er krijgt net een grote groep een rondleiding, maar wij kiezen voor de I-pad met Engelstalig infotainment.
Boeiend om het proces van melk tot Appenzeller op die manier uitgelegd te krijgen.
Fel geklommen betekent ook dat we in een duizelingwekkende vaart koers zetten naar Sankt Gallen.
Hotel Metropol ligt vlakbij het station. Niet moeilijk om onze eindbestemming voor vandaag te bereiken.
Morgen alweer de laatste fietsdag. Terug naar Konstanz waar we een bezoek aan het eiland Mainau