Ook vandaag een aangepaste rit.
Bezoek aan Corfu stad zonder de uitbreidingslus.
Heen langs de kustweg en langs dezelfde weg terug.
Licht glooiend afgewisseld met vals plat.
Vooraleer de stad te bereiken kunnen we met de fiets aan de hand eerst de dam over naar het meest bekende en gefotografeerde plaatsje van Corfu : het Vlachernaklooster
We zijn toch vooral onder de indruk van de landende en opstijgend vliegtuigen.
De dam loopt immers vlak onder de vliegroutes door. Links en rechts van de dam staan landingslichten in het water opgesteld.
Vliegtuigen vliegen af en aan, van kleine privévliegtuigen tot grote chartervliegtuigen van allerhande reisorganisaties.
Van bij het klooster gaat het eerst steil bergop voor we via Kanoni tot aan de haven van Corfu stad fietsen.
We kunnen onze fiets achterlaten in de fietsenstallingen van het park, onder een boom en -niet onbelangrijk- in de schaduw.
De cache in het park hebben we snel gevonden. Doosje zoeken hoefde niet. Het doosje werd al zo vaak weggenomen dat een foto op de vindplek voldoende bewijs is.
Een tweede cache is verborgen in het oude fort.
Daar staat een lange wachtrij aan te schuiven aan de kassa, wat ons doet besluiten om het bij de buitenkant van het fort te houden en de stad in te trekken.
Het is druk in Kerkyra.
De straten en straatjes gonzen van bedrijvigheid en van toeristen (die toch vooral veel kijken en niet zoveel kopen op het eerste gezicht)
Vriendelijke jongedames proberen ons te verleiden tot een fish spa. Maar dat zien we geen van beiden zitten.
Kelners proberen ons hun restaurant binnen te lokken. Lukt ook niet. Voor ons was het boterhammen in het park.
Een ijsje gaat er wel in.
Aangekomen bij de fiets worden alle accessoires opnieuw gemonteerd, wordt extra water gekocht en verfrissen we ons even.
De fietscomputer staat inmiddels op 0. Blijven op de knop duwen resulteert in reset. Ik had het computertje in het rugzakje van mijn fietsshirt opgeborgen en heb de trip ongewild gereset met tegen de rugleuning van de bank aan te zitten.
Een tweede euvel blijkt bij terugkeer op de dam. Mijn fietstas is niet afgesloten. Op het eerste gezicht is alles ok, maar later zal blijken dat het zwarte gastendoekje waarmee we onze handen afdroogden niet langer meer bij ons is, maar ergens in Corfustad rondzwerft.
We stoppen in Benitses om bij dezelfde jongedame een fris biertje te bestellen. Met zo'n 6 km voor de boeg kan dat wel zonder spaghetti aldente benen te krijgen.
In de shop tegenover het terras kan ik een mini-Corfu-handdoek kopen voor een prikje. Euvel opgelost.
Vandaag op de fietsteller (nagerekend vertrekkend van het totaal aantal gefietste kilometers) : 36,93 km, tijd op de fiets 2u49, met een gemiddelde van 15,15 en een maximum van 35,04