Avallon
Voor onze laatste dag hebben we een kortere afsluitende rit uitgekozen gekoppeld aan geocachen.
Ons startpunt : Avallon. Niet zoals in de routebeschrijving waar we ergens halfweg door Avallon zouden fietsen.
Op de website van Avallon hadden we het stadsplan opgezocht om een idee te krijgen waar we de auto voor een hele dag konden achterlaten.
Aan het ziekenhuis mocht dat geen probleem vormen.
Bij het binnenrijden van Avallon merkten we het al : druk stadje en hoe dichter je bij het centrum kwam, hoe minder parkeerplaatsen er beschikbaar waren. Ook de parkeerplaats aan het ziekenhuis heeft weinig vrije plaatsen.
We kiezen er eentje uit vlakbij het postkantoor en merken dat een aantal parkeerplaatsen een blauwe aflijning heeft, andere een witte. Geen infopanelen voor kort- of langparkeren. Geen idee ook of we hier zomaar de hele dag mogen blijven staan. Ik stap het postkantoor binnen om daar in mijn beste Frans wat meer uitleg te vragen om met een gerust hart te kunnen vertrekken.
De uitleg is even geniaal als eenvoudig : de blauwe vakken zijn blauwe zone en kortparkeren, de witte vakken zijn voor langparkeren. We hebben goed gekozen. Onze 'witte' parkeerplaats is zowat het enige langparkeervak dat nog vrij was.
De fietsen blijven voorlopig goedbeveiligd op de auto staan. Wij trekken de stad in op zoek naar de caches.
De eerste vinden we zelfs op de parkeerplaats en de volgende worden ook snel gespot. Boventoveren van de tweede is een ander paar mouwen. Hij bevindt zich vlakbij een terrasje waarop een jongeman zich geïnstalleerd heeft met koffie en krant. Hij lijkt niet direct aanstalten te maken om ook snel weer op te stappen. Dus vertrouwen we er op dat hij meer aandacht voor zijn krant dan voor de omgeving heeft en slagen erin de cache ongemerkt mee te nemen en terug te plaatsen.
Een vierde cache ligt op ons fietstraject.
We verlaten Avallon bergaf met een duizelingwekkende snelheid (ik voel Linda denken, moeten wij straks ook weer langs hier terug naar boven ?). Mijn fietscomputer weigert snelheid en afstand te registreren. (Even later lukt het wel, maar niet echt van harte)
We picknicken op een bankje bij het water.
In onze routebeschrijving stond een picknickplek bij het water aangegeven. Een paar kilometer verder blijkt dat ons leuk privéplekje niet de bedoelde picknickplek was. Hier moet de laatste cache gezocht en gevonden worden. Alleen ... we hebben de cachebeschrijving in de auto laten liggen. En zonder de hint is er geen beginnen aan.
We besluiten niet echt te zoeken en na onze fietstocht terug te keren met de auto.
Het wordt een tochtje met klimmen en dalen, klimmen en dalen. Voor Linda is het stilaan genoeg geweest. Bemoedigende woorden helpen niet als je de stad hoog voor je ziet opdoemen. De laatste klim doen we te voet tot op het hoogste punt. Daar rij ik de auto bijna voorbij.
Fietsen worden veilig op de fietsdrager gezet voor een stadswandeling.
Op het terrasje aan de cache bestellen we 2 Leffe Ruby. Die hebben we zeker verdiend.
Goed dat we deze morgen gecacht hebben. Avallon is nu zo druk dat je onmogelijk ongezien op schattenjacht kan.
De cache bij de picknickplek wordt na enig zoeken gevonden. De vertalende hulplijn van thuis voor de extra hint komt te laat.
We keren tevreden terug naar La Mortaise om onze koffers te pakken.
De kilometereindstand van onze fietsvakantie geeft 362 aan.
Vanavond op het menu :
Vijgje met geitenkaas en honing
Slaatje met walnoten en gebakken eendenmaagjes
Normandisch vispannetje
Kaasschotel
Vijgen gegaard in rode wijn met frambozen en mascarponevanilleroom