Rondrit Chateauneuf en Auxois vanuit Arnay le Duc
Vandaag ging onze fietstocht naar Chateauneuf, naar het kasteel Chateauneuf en Auxois.
Het startpunt lag bij de ingang van de camping in Arnay le Duc, waar we de auto achterlieten onder een stralende zon.
De tocht verliep met de ons inmiddels wel bekende glooiïngen. Beetje op, beetje neer.
Tot we het Canal de Bourgogne en l'Autoroute du Soleil overgestoken waren.
Het kasteel doemde imposant groot voor ons op. En de weg er naartoe ...
We zijn beiden van de fiets gestapt en hebben al stappend het landschap bewonderd.
Ideaal om panoramafoto's te maken, ware het niet dat de compactcamera het op een bepaald moment liet afweten.
Het display bleef donker en onleesbaar.
Dan maar overgeschakeld op de Canon en met vaste hand een statief nagebootst. Nu nog hopen dat we mogelijke kleurverschillen van Photostich met Photoshop geretoucheerd krijgen.
Na de picknick had het HP'ke geen kuren meer en konden er opnieuw volop panoramafoto's gemaakt worden.
Het bezoek aan het kasteel was de moeite waard.
Eerst dachten we even dat Heytens hier zijn inspiratie gehaald had om stoffen en behang met hetzelfde motief te produceren.
Bij nader onderzoek bleek dat de muren met stof bekleed zijn. In de slaapkamer was dat dezelfde stof als van het baldakijn.
De bewoners van het kasteel waren propere mensen. Al in de 16e eeuw beschikten ze over een badkamer met wc.
We zijn door de voetgangerszone nog even verder gewandeld tot het uitkijkpunt en nadien met een rotvaart naar beneden gereden.
Bij de afdaling bleek dat de kilometerteller van mijn fiets even geen zin had. (het fietsenrek aan het kasteel is de boosdoener die het magneetje even uit koers bracht). Ook als ik het ding weer aan de praat krijg, gaat het de eerste kilometers niet echt van harte.
Bij het ommetje tot aan het Lac du Pantière was alles ok, maar was ik zo'n 3 kilometer 'kwijt'.
Even verder ontmoeten we een jong hert, dat zich snel en nerveus uit de voeten maakt.
In Vandenesse en Auxois merkten we op de GPS dat de uitgestippelde route grotendeels evenwijdig liep met het Canal de Bourgogne.
We hebben onze fietsen gekeerd, zijn bergaf het dorpje opnieuw in geraasd, hebben een cappucino (Linda) en Perrier (Marianne - een biertje kon alleen bij een maaltijd verkregen worden) gedronken en zijn dan langs het kanaal gaan fietsen.
Het klimmen gaat er op een iets andere manier.
Bij elk sluisje fiets je een stukje bergop en dan volgt er een plateau, tot we aan de haven Escommes komen en daar de route opnieuw aanvatten.
Hier zien we een tweede hertje dat heel even wacht, ons aankijkt en dan in het bos verdwijnt.
Nog even verder ontwaren we een slang op de weg. Opzoekwerk zal uitwijzen dat het om een hazelworm gaat. Een soort hagedis zonder pootjes van zo'n halve meter lang die omwille van zijn gespleten tong door veel mensen voor een slang aanzien wordt, maar totaal ongevaarlijk is.
In Clomot rijden we even verkeerd. Brug gemist. Maar we ontdekken wel een guitig koppel op een bankje en keren nadien op onze stappen terug.
Op en neer, dal in dal uit fietsen we richting Arnay, waar we een bloedhete auto aan de camping terugvinden.
Duiven (of ander gevogelte) hebben hem als doelwit uitgekozen. (En de gevolgen van een vorige aanval indachtig hebben we propjes nat toiletpapier op de vlekken op de motorkap gelegd om schade te voorkomen of tenminste toch te beperken).
De rit tot aan La Mortaise verliep vlot.
Onderweg wilden we nog een ijsje kopen in de supermarkt. Op zondag gesloten tot 17u30, dus ijsje uitgesteld.
Na een frisse duik in het zwembad hebben we onze boodschappen uiteindelijk aangevuld met mozarella, bananen, perziken en meringue (Linda had nog visioenen van mijn meringue op de bbq voor Rob zijn verjaardag).
Vanavond geen table d'hôtes, we hebben zelf gekookt.
Voorgerechtje : tomaat mozarella (voor mij met olijven)
Hoofdgerecht : kippenbout (vacuüm verpakt) met rijst met Parijse champignons (dank u uncle ben) in de microgolf.
Uiteraard niet zo lekker als ons dagelijks viergangenmenu, maar al bij al heeft het toch gesmaakt.