Startuur : 8u20
Ontbijt in Gasthaus Böhm en nog snel even internet gecheckt voor de weersvooruitzichten. Tulln is de eerste stad op onze route waarvoor een weerbericht voorhanden is. Nog twee dagen regen voorspeld. Vanaf Wenen wordt het beter tot goed. 
's Nachts heeft het behoorlijk geregend. 's Morgens is het grijs maar droog. 
Onze tocht start met een klimmetje naar de Donaubrug om opnieuw op de rechteroever te komen. Linda moet van de fiets. Nog voor we Ybbs buiten rijden krijgen we te maken met regen. Lichte regen weliswaar, maar het grijze wolkendek en de lage temperatuur voorspellen niet veel goeds. Op de regenbroeken na wordt alle regenbescherming bovengehaald. Tassen afgedekt, regenjassen aan.

Net voor Pöchlarn een klein accident.
Ik ben aan een zoek/kruispunt vergeten de klikpedalen los te klikken. Auto's op de voorrangsweg die we moeten kruisen, laten niet toe opnieuw aan te zetten en in beweging te komen. Bij 'ik ben nog niet ...' sla ik om naar rechts, steek mijn hand uit naar Linda om mijn val te vertragen en landt nog redelijk zacht op het asfalt. Echt omvallen uit stilstand is dat. Van zodra de pedaal de grond raakt, is mijn rechtervoet los. Links lukt nadien vrij gemakkelijk en de fiets kan weer op zijn wielen gezet worden. Al bij al is er niets gebeurd. Even een wat pijnlijke pols, maar dat is snel weer over. De regenovertrek van de rechterfietstas is een beetje 'schmutzig' van het natte wegdek.
Niet veel verder duikt de abdij van Melk op. Dat zal voor vandaag onze belangrijkste stopplaats zijn.

Bij aankomst in Melk : koffie. Solo voor mij, met Apfelstrudel voor Linda.
In de voetgangerszone (fietsen verplicht aan de hand) stoppen we aan een souvenirswinkeltje : t-shirts gekocht met borduursel : Passau-Wien.
Een koppel uit Frankfurt slaat een praatje met ons. Zij zijn auf Schiffsreise naar Boedapest. Ze wilden graag weten hoe het zat met de (fiets)drukte op de Donauradweg. Ze dachten daarbij aan duizenden fietsers onderweg.
Wij hebben daar alvast nog niets van gemerkt. Alleen in de toeristische centra is het druk. Op de route zelf is het rustiger dan een weekend met goed weer langs de Scheldedijk.
In het tuinpaviljoen van de abdij van Melk komen we net op tijd (of eerder net te laat) om een zangstonde van een bezoekend toeristenkoor uit Burgenland te horen. Mocht hun voorzanger de vorige avond 'niet ein de beize ghangen hên', dan hadden ze nog langer gezongen en konden we een lied i.p.v. een eindfragment vastleggen. Een kort gesprekje met één van de koorleden vertelt ons dat je als koor zelden de kans krijgt om in een gebouw met zo'n mooie akoestiek te zingen én vooral, dat je zo'n kans niet mag laten voorbijgaan. Overtuig uzelf een beetje ;-) en klik op de foto van het tuinpaviljoen hieronder.

We worden ook aangesproken door een jong stel Japanners die graag de aanlegsteiger voor de boot willen bereiken. We kunnen hen niet echt helpen maar bieden aan te vertalen van het Duits naar het Engels als de uitbaters van het apfelstrudelcafé geen Engels zouden spreken. Maar geen nood, Melk is zo internationaal bezocht dat ze daar misschien zelfs Chinees spreken.
Onze verdere tocht naar Spitz verloopt in een vrij hoog tempo. We merken na het toeristisch hoogtepunt Melk inderdaad meer van de wellicht vele fietsers onderweg op de Donauradweg. We rijden er heel wat voorbij die ons dan weer voor zijn als wij op zoek gaan naar de replica van de Venus van Willendorf.
We besluiten een koffiestop uit te stellen tot na het inchecken in ons hotel.
Als we de dorpsgrens van Spitz bereiken krijgen we de eerstvolgende reeks druppels te verwerken.
Terwijl we ons op onze kamer even opfrissen, giet het buiten. Onze timing was perfect.
Als het droger wordt, gaan we nog een eindje wandelen mét paraplu. Een kopje thee en een citroenbiertje gaan ons avondmaal vooraf. De verdere wandeling in Spitz wordt overschaduwd door donkere wolken. Alweer een bui terwijl we in ons hotel zijn. Bij een volgende opklaring wagen we ons nog even aan de Donau.
Die stroomt rustig onder de avondzon.
In 2002 moet dat heel anders geweest zijn. De Donau heeft een spoor van waterellende getrokken door Spitz. Getuige daarvan : markeringen van hoogwaterstand en de originele inzamelingsactie van de jeugdbeweging om geld bijeen te krijgen om hun lokaal weer in orde te brengen. Zij bieden bokalen overstromingsDonauwater te koop aan, inclusief modder.

Statistieken :