Busje komt zo. Om 8u05 vermeldt onze voucher. En : gelieve 10 minuten voor het vertrek klaar te staan met fiets en bagage.

Voor het hotel staat een grote Duitse toeristenbus met daarachter een Spaanse toeristenbus. Bij de ingang van het hotel gonst het vooral Spaans. Wij staan klaar met bagage én fietsen, maar voor een transferbus is geen parkeerruimte meer.
Het Spaanse zoemen neemt af, de toeristen stappen op en de bus vertrekt. Van onze bus geen spoor. Een Oostenrijkse blonde schone met inschatbare kwaliteiten parkeert haar BMW in het midden van de resterende parkeerplaats voor bussen. Rare bus zo'n BMW. Een volgende Spaanse toeristenbus parkeert dan maar gedeeltelijk de zijstraat blokkerend, vlak achter de BMW.
Op dat moment arriveert ons busje. De blonde schone is in geen velden of wegen te bekennen. Nog even niet tenminste.
Voor de bestuurder van ons busje zit er niets anders op dan dubbel te parkeren om onze fietsen en bagage in te laden.
De blonde schone verschijnt en mag lekker lang wachten tot wij klaar zijn met het laden van de fietsen.
Bij de eerste bevestigingsbeurt vind ik dat mijn fiets veel te onstabiel vastgemaakt is en daardoor bij elk aanzetten of afremmen te veel heen en weer gaat wiebelen. Niet goed voor de velgen van de fiets probeer ik de chauffeur duidelijk te maken. Ik leg uit hoe ik de fiets bevestigd wil zien. Ondertussen wacht de blonde schone. De fiets wordt losgemaakt en opnieuw op bevredigende wijze vastgemaakt.
We kunnen vertrekken. En zo ook de blonde schone.
Er moeten vandaag maar 7 passagiers en 2 fietsen naar Schlögen en Passau gebracht worden.
'Zwischen 11 und 12 sind wir in Passau, ist das gut ?' vraagt onze chauffeur. Wij vinden dat allemaal best, maar ook wel heel snel. 'Sie fliegen oder so was ?' vraagt een medepassagier.
Vliegen is uiteindelijk veel gezegd, maar het scheelt toch niet veer. Een Volkswagenbusje met 8 personen én aanhangwagen voor 20 fietsen laveert handig Wenen uit en gaat dan volle vaart richting Passau.
Ik durf niet echt omkijken naar de fietsen. De heen- en weergaande beweging is goed onder controle, maar je ziet de fietsen bij verkeersdrempels toch ongemakkelijk opwippen.
We komen veilig en ongehavend in Schlögen en Passau aan.

Voor onze laatste nacht hebben we onze kamer particulier geboekt via internet. We hadden dat bij onze reisplannen even over het hoofd gezien.
Een mooie luchtige kamer deze keer, van een duidelijk betere categorie als onze eerste dag slaapplaats.
Voor we Passau te voet intrekken, worden alle voorbereidselen voor onze terugreis getroffen.
In Passau raken we in de drukte even onze weg kwijt en het plannetje ligt .... op de kamer. Als twee Amerikanen ons hulp komen vragen met plannetje kunnen we onszelf ook opnieuw oriënteren en het juiste pad kiezen.
Na het avondeten kiezen we voor een laatste klein tochtje op de fiets. Kleine 7 kilometer.

De fietscomputer sluit af bij 6520 kilometer.
We hebben er 426 kilometer opzitten.

Compleet fotoalbum dag 9