Van Marielyst naar Maribo
Bij het ontbijt een miniportie boter meegesmokkeld en een peer voor bij het lunchpakket onderweg.
De bagage afgeleverd aan de receptie en nog eens vastgesteld dat gesproken Deens voor ons onbegrijpelijk is. Een koppel dat wou uitchecken voor ons ging niet akkoord met de afrekening. Uiteindelijk kwam er wel een oplossing en aan de intonatie kon je zo ongeveer afleiden wanneer het akkoord bereikt was. Het gesprek was echter nog helemaal niet afgelopen en je hebt geen idee wanneer de afronding ingezet wordt.
Ook nu weer hebben we gekozen voor de langste route en zullen we onderweg een paar caches proberen vinden.
Bij de eerste belanden we in de opbouw van een rommelmarkt en gaan dan maar niet intensief op zoek. (achteraf zal thuis blijken dat deze cache tijdelijk niet beschikbaar is).
De caches langs de zee weten we wel boven te toveren, zelfs die waarbij -midden in een stapel keien en stenen- de hint is : onder een steen.
In Nysted vangen we de eerste druppels regen en ook de laatste kilometers houden we het niet helemaal droog.
We rijden Maribo binnen langs het Friedlandmuseum. Bokrijk in mini-uitgave zeg maar.
Als laatste avondmaal kiezen we ook dit keer voor het driegangenmenu.
Het wordt een soort vol-au-vent met asperges (Deense specialiteit beweert de hoteluitbater, maar bij navraag bij Grethe in Odense heeft ze er nog nooit van gehoord). Een reuzeportie.
Hoofdgerecht wordt een gepaneerd kalfslapje met groentemix, champignonsaus en gebakken aardappeltjes. Ijs na.
Het begint inmiddels iets meer te regenen en alle overdekte tafels zijn bezet.
Op vraag van de hoteluitbater zullen Cor en Hanneke bij ons komen zitten en wordt er lustig op los gebabbeld. Ik veronderstel dat alle ons omringende tafels nu ook nauwelijks een woord van onze conversatie begrijpen. We delen onze ervaringen van een zonnige, actieve fietsvakantie.