Na het ontbijt fietsen we richting zuid op weg naar Dunmanway. We hebben voor de rondrit met uitbreidingslus gekozen. Even was er wat blauw aan de lucht te zien, maar het duurde niet zo lang voor we de eerste miezerige regen over ons heen kregen.
Het ging al bij al toch min of meer goed tot in Dunmanway, waar we op de picknickplaats onze koffie- en theestop inlasten.
Even later begon het te GIETEN.
Geen plaats of tijd om de regenbroek aan te trekken en wet, wet, wet reden we een benzinestation op om te schuilen. Lekker droog onder de luifel met kletsnatte kleren. In de fietstas zat zowel een reservebroek als de regenbroek en dus hield ik een stripteasenummertje voor de klanten van het tankstation, annex supermarkt.
Na een foto van kerk(en), kerkhof en de begraafplaats van Sam Maguire fietsen we naar het centrum.
Veel meer dan een handvol horecazaken, 2 supermarkten en een paar winkeltjes is er in Dunmanway niet te zien, zeker niet op zondag.
We reden terug naar de picknickplaats, probeerden de natte kleren wat te drogen in de wind EN zonneschijn en aten er ons lunchpakket.
We lazen de routebeschrijving nog eens door en stapten opnieuw op de fiets.
En toen ging het mis.
Mis voor de rest van de namiddag eigenlijk.
We misten een afslag en reden veel te ver door, voor we op onze stappen terugkeerden. Toen we opnieuw op de -zo dachten we- juiste route fietsten, namen we nog maar eens een verkeerde afslag en belandden zo op privé-eigendom. Tot overmaat van ramp was de weg ernaartoe heel steil bergop en liep de ketting af van Linda's fiets. Toen we uiteindelijk op de juiste (!) route aankwamen, bleek dat de grote weg te zijn die we net tevoren teruggefietst waren.
Een volgende afslag zou net over de Bandon River volgen. Alleen ... we hebben die brug nooit of te nimmer gevonden. Logisch, als je (achteraf) weet dat we nooit tot het juiste punt aan 16,1 km teruggefietst zijn. Begripsverwarring tussen oversteken en oversteken en hoofdweg en hoofdweg hield ons immers op de toegangsweg naar Dunmanway en niet op de hoofdweg die we via het Hospital opnieuw konden bereiken. Het routekaartje met ook een verkorte steilere route gaf geen aanwijzing dat we een eind dezelfde weg terug moesten fietsen.

We hebben besloten terug te fietsen richting Dunmanway en aan een herkenningspunt onze aanlooproute in omgekeerde richting te fietsen.
48 km stond er op de routebeschrijving. Het zijn er 65 geworden.

Onze avondmaalkeuze :
meloen met aardbeien en porto
turkey & ham met groenten, roast potatoes en frieten
cherry trifle met cream and custard