Deze morgen de wekker om 8 uur gezet. Het feest van gisteravond is quasi geruisloos aan ons voorbijgegaan. Als we om 9 uur naar de dining room afzakken voor het ontbijt, blijkt de tafel naast de onze al gedekt te staan voor 2 vroege Nederlandse vogels die naar Bantry zouden reizen met de bus.
Maar de vogels zijn in geen velden of wegen te bekennen. Ze liggen nog in hun warme nestje.

Uitgebreid ontbijt : scrambled egg (in een vorm die ik nog nooit gezien heb) rond, luchtig en toch vast, worstjes, bacon en kerstomaatjes. Op de ontbijttafel verder : fruitsap, yoghurt, melk en cornflakes.
Met dit stevig ontbijt achter de kiezen, nemen we even poolshoogte buiten om de dresscode voor vandaag vast te leggen.
Er wordt besloten : wel regenjas, geen regenbroek (maar die gaat wel veiligheidshalve mee in de fietstas, zelfs vergezeld van droge kleren).
Nog even de fietstassen aanpassen aan de fietsen (op het losser draaien van de klickfixschroeven na, passen ze perfect) en off we go.
In de aangegeven richting volgens onze wegbeschrijving.
Het jonge Nederlandse koppel dat de fietsvakantie er heeft opzitten, raadde ons de omgekeerde weg aan die -volgens hen- makkelijker zou fietsen.
Wij houden het bij de oorspronkelijke rit omdat de kilometers die we op de GPS zien enige houvast bieden om de routebeschrijving met uitleg over de bezienswaardigheden te volgen.
Net voor de laatste klim zien we het Nederlandse vroege-vogel-koppel staan. We houden even halt voor een babbeltje.
Zij hadden onze route van vandaag gisteren al gefietst. (Zij waren in de late voormiddag aangekomen en dan waren die 21 kilometer ideaal).
Deze morgen hadden ze de bus naar Bantry gelaten voor wat hij was. Ze hadden nauwelijks geslapen van het feestlawaai en zagen het vroege opstaanuur niet zitten. En dus waren ze nu met de fiets op weg naar Bantry om dan met de bus terug te keren.
Na onze laatste klim stopten we bij een picknickbank om onze lekkere bokes op te eten.
Even verder constateerden we dat we de wegbeschrijving niet zo goed gelezen hadden en keerden terug naar de picknickbank voor een korte boswandeling naar een hoger gelegen uitkijkpunt. We kwamen van een koude (en natte) kermis terug. Het bospad ging over in een glibberig, waterig keienpad en we zagen een slipvalpartij niet echt zitten.
We verkozen om nog een stukje terug te rijden. In onze enthousiaste afdaling waren we voorbij het huis met houten hek geraasd zonder het echt op te merken.
Via een grindpad (niet te befietsen met een gewone fiets) kwamen we bij een kleine aanlegsteiger waar we een mooi zicht hadden op Loch Allua en op de dappere vissers.
We kwamen uiteindelijk droog aan bij ons hotel.
Onze shoppingtrip voor een flesje wijn voor vanavond liep op niets uit.
Aan het winkeltje hing een bordje : "Back at 3.30 pm'. De uren blijken hier nogal rekbaar.
Inmiddels was voor ons hotel een prachtige oldtimer gestopt. Op weg naar de bruiloft had de bruid behoefte aan een sanitaire stop.
We maakten een paar foto's van auto en gezelschap en moesten mee op (de niet al te scherpe) foto, waarna Joe, de chauffeur en de vader van de bruid het Ave Maria inzetten.
Nog even uitzwaaien en de kersverse bruid was op weg naar hopelijk een zonniger toekomst dan het weer van vandaag.

Voor het avondmaal heb je hier de keuze uit de meest gekke combinaties. Onze keuzes : makreelsla met komkommer, zalm (a pink fish) met courgettes, rode kool, frieten (!) en een aardappel in de schil, mama's apple pie als dessert.

Joe kwam even poolshoogte nemen toen we aan het hoofdgerecht waren.
'Ah, you're eating the salmon of wisdom' merkte hij op. En toen vertelde hij ons volgend mythologisch verhaal.
The salmon of wisdom, die alle wijsheid van de wereld bezat, werd gevangen en moest bereid worden voor de koning. Volgens de legende zou de wijsheid van de zalm overgaan op de eerste persoon die van de zalm proefde. Een jonge Keltische krijger die de zalm moest bereiden kreeg bakvet van de zalm op zijn duim en likte die onmiddellijk af. HIerdoor ging de wijsheid van de zalm over op de jonge krijger die de leider van de Fianna werd, de beroemde helden van de Ierse mythologie.

Onze Nederlandse vrienden werden getroffen door pech onderweg.
Kort na onze ontmoeting kregen ze regen op hun dak en reed de man lek. Ze konden nog wel een schuilplaats vinden, maar elke poging om de band te plakken mislukte. Ze hebben een hulplijn moeten inroepen en hebben Bantry nooit bereikt.

Na het avondmaal nestelden we ons met een boek in het gezellige salon bij het knetterende haardvuur.