Een aangename verrassing deze morgen : zon, zon en nog eens zon.
Blauwe lucht, paar schaapjeswolken.
Dat belooft voor onze officieel langste tocht.
We kunnen vroeg aan het ontbijt.
Het Amerikaans gezelschap dat in de B&B hiertegenover logeert, heeft een paar 'afgevaardigden' ondergebracht in ons Hotel.
We wagen het er dus op om vroeger dan gewoonlijk naar beneden te gaan.
De Amerikanen overhalen Joe om voor hen te zingen (Jammer genoeg ligt het fototoestel boven) De traditional 'When Irish eyes are smiling', maar ook het wondermooie 'Danny boy' met zijn 3 strofen.
Na het ontbijt wordt er tenslotte nog rechtopstaand gebeden.
Het Amerikaans gezelschap vrlaat de tent waarbij er nog eentje 'au revoir' zegt. Tja, België inhet buitenland hé. Hoeveel Amerikanen zouden weten dat de helft van België Nederlands spreekt ?
Ook wij zijn vertrekkensklaar. Regenkledij in de fietstassen, stiekem hopend dat we ze niet nodig zullen hebben.
De routebeschrijving voor vandaag is uitgebreid en zeer gedetailleerd. Ze laat zich van kilometer tot kilometer prima volgen. Op 1 twijfelpunt na de middag vinden we een parkje en bankje om te eten.
Wat een verschil met gisteren, rechtopstaand beschutting zoekend onder een boom.
Twee keer krijgen we te maken met een lichte regenbui. De eerste keer is ze al bijna over als we de regenoutfit aangetrokken hebben. De tweede keer hebben we gegokt (en gewonnen) om de regenkledij te laten voor wat ze was.
Linda vindt onderweg jammer genoeg geen bookstore en moet genoegen nemen met een reeks 'gossip'tijdschriften.
Maar geen nood, Joe komt 's avonds al snel aandraven met een stapel boeken.
Op de terugweg, plots telefoon.
Ik sta al een tijdje bij een afslag naar links Linda op te wachten.
De beklimming van een lange helling ging moeizaam en ik vermoed dat Linda afgestapt is. Toch vind ik dat ze lang wegblijft. En dan ... telefoon.Vijf meter doorrijden verder en er was visueel contact geweest. Ik stel Linda gerust dat ik bij koerswijziging steeds wacht op de kruising. (Behalve op het eerstvolgende overduidelijke punt volgens de beschrijving. Linda leest niet mee en raast verder door bergaf ;-). Ik kijk achterom en roep : joehoe, hierlangs. En zo bereiken we bergaf aan hoge snelheid Inchigeelagh)

Geen haardvuur vanavond (het is ook niet koud) en we ontruimen na het avondmaal de dining room.
15/08 vandaag, katholiek Ierland viert Saint Mary. Straks na de misdienst zakken de kerkgangers naar hier af voor een kopje thee.
We hebben nog een aangename babbel met onze Nederlandse fietsvrienden.
Morgen trekkenzij er verder op uit met een huurauto en zakken wij af naar Bantry en Glengariff.

Onze avondmaalkeuze :
meloen met porto
sirloin steak met chips, champignons en ui en sla, tomaat, paprika en komkommerl
meringue met aardbeien