Het heeft zowat de hele nacht geregend en bij het opstaan zit de hemel potdicht, maar het is droog.
Uit voorzorg trek ik de hele regenoutfit aan, maar na een paar straten kan de jas al uit. De broek zit nog comfortabel droog en ik hoop er de regen mee af te schrikken.
Dat lukt wonderwel, 11 kilometer lang. Dan begint het te druppelen en even later giet het. Een bui om U tegen te zeggen en geen streepje blauw te zien in de lucht. Grijze wolken die de heuvels en de baai aan het gezicht onttrekken.
We nemen aan dat het zo zal zijn voor de rest van de dag.
Maar tijdens de afdaling naar Glengariff klaart het stilaan uit en tegen de tijd dat we bij de tourist office de info gevraagd hebben voor de Blue Pool Ferry, doet de zon meer en meer haar best.
Het wordt een volzonnige namiddag op onze overtocht en ons bezoek aan Garinisch Island.
We mogen de fietstassen en -helmen achterlaten in het kantoortje van de ferrymaatschappij en moeten nog even wachten voor de boot uit vaart.
Bij de steiger blijken we de enige passagiers voor deze overtocht te zijn. Met onze privéboot naar het eiland dus. We vragen aan de kapitein wanneer we terug kunnen keren naar het vasteland. De boot vaart normaal gezien elk half uur maar omdat we op dit uur de enige klanten zijn en men geen massa toeristen verwacht in deze regenzomer krijgen we een volledige persoonlijke service. Op het moment dat we willen terugkeren mogen we gewoon aan de meisjes van de tearoom vragen of ze onze bootsmannen willen bellen. Ze komen op verzoek.
Onderweg varen we voorbij twee rotsen waarop de zeehonden zich koesteren in de (ja hoor) zon. We zien dat ook de andere ferrymaatschappij dit ommetje tussen de rotsen maakt.
Het eiland is prachtig. Overtuig jezelf via het fotoalbum.
Vanop de toren heb je een prachtig uitzicht (360°) over de baai.
Dankzij de dapper volhoudende zon één van onze mooiste uitstappen.
Op de terugweg (bergop, wat had je gedacht) hebben we nu vol uitzicht over de baai en over de heuvels. De lange klim waar Linda zo tegenop zag, valt al bij al mee.
Het blijft de hele dag mooi en zonnig.

Gisteren hadden we bij onze wandeling door Bantry een Spaans restaurant gezien, waarvan één van de gerechten op het menu ons bijzonder aansprak.
Vandaag dus richting resto, maar er blijkt een andere kaart uit te hangen.
Linda is al in de alternatieven aan het zoeken naar wat ze dan uiteindelijk wil eten, maar ik vraag toch maar aan het dienstertje of de kaart veranderd is. Blijkt er een kaart van 12-4 en van 4-22 te bestaan. Hoewel het toch al na zessen was hadden we de 12-4-kaart. Maar daar kon direct een mouw aan gepast worden en we aten Seafood pasta, crab claws, king prawns, smoked salmon and Bantry Bay mussels in a wine and cream sauce with spaghetti