Bij het ontwaken scheen de zon.
Maar de vreugde was van korte duur.
Tegen de tijd dat we naar Macroom zouden vertrekken, regende het.
Onze Nederlandse vrienden hielden het fietsen vandaag voor bekeken.
Gisteren te nat geweest, vermoed ik.
Ze zijn op de ochtendbus richting Cork gestapt.
Joe kwam ons nog een lift naar Macroom aanbieden. Maar op zijn Gents gezegd, kozen wij voor 'niet pleu-en'. Door weer en wind, richting markt van Macroom.
Markt !!
Het boerenmarktje op zondagmorgen bij ons is groter dan de wekelijkse markt van Macroom. Groenten, fruit, bloemen, olijven, kaas en wat prullaria. Wel een overvloed van verkeer. Auto's, vrachtwagens, bussen. Een onophoudelijke stroom. Bijna net zo onophoudelijk als de regen.
We hadden graag een korte wandeling gemaakt tot aan The Gearagh, een bizar natuurgebied dat we op onze heenrit even langs de weg hadden kunnen waarnemen. De weg ernaartoe was echter zo drassig en de regen hield maar niet op. We zijn dan maar doorgefietst naar Macroom in de (vergeefse) hoop dat het daar iets droger zou zijn.
Tussen de buien door wat kiekjes geschoten, snel een paar inkopen gedaan in de supermarkt en uiteindelijk beslist om toch maar de terugweg aan te vatten. Onderweg een paar hellingen die ons van de fiets dwongen.

Hoewel ik er van overtuigd ben dat enkele daarvan toch te doen moeten zijn.
Waarom dan niet ?
Er zijn meerdere redenen :

• we hebben geen grenzeloos vertrouwen in het versnellingsapparaat van de fietsen waardoor er op de voorderailleur niet laag geschakeld wordt.
• door de regen heb je niet echt grip op de trappers. Meer dan eens schiet je voet piepend weg.
• we delen de smalle weg met autoverkeer dat nochtans geduldig is om in te halen als het echt kan. Maar het motorgeluid vlak achter je fiets doet je vrij snel beslissen de auto's voor te laten (zoveel zijn er dat nu ook niet op deze plaatsen)

Het einde van de rit was afdalen, afdalen, afdalen. Met na een bocht plots een tractor en een manneke dat de weg aan het herstellen was. D.w.z. putten vullen met koud asfalt.

Net toen we onder dak waren, brak de echte zondvloed los.